„Islandzka wiosna roku 1960. Zapach morza, krzyk ptaków, foki, ryby … w śród skał i tysięcy małych wysepek znajduje się Flatey” na którą trafia czytelnik powieści Viktora Arnara Ingolfssona. „Tajemnica wyspy Flatey” to nietypowy kryminał, łączący w sobie elementy powieści detektywistycznej i liczne nawiązania do świata dawnych wikingów. Wciąga w surowy, niespieszny i biedny, pod względem materialnym świat, flateyczyków, Przedstawia wiele nietuzinkowych postaci i ich sposobu na życie. Zakończenie powieści całkowicie zaskakuje. Polecamy!

Recenzja:

Książka Viktora Arnara Ingólfssona „Tajemnica wyspy Flatey”, powstała w 2002 roku, opowiada historię próby odkrycia prawdy, jaką jest morderstwo. Z pozoru uładzone życie Islandczyków zamieszkujących wyspę Flatey w zatoce Breidafjordur – wydaje się idealnym miejscem kryjącym w sobie chęć zemsty na niewinnym człowieku.

                Wraz z bohaterami powieści obserwujemy leniwie toczące się życie mieszkańców wyspy, która jest związana nierozerwalnie z księgą Flateyjarbork, wydaną przez Munksgaarda, będącą sagą wikingów, opisywaną w 40 historiach po każdym rozdziale książki. Okrucieństwo scen tam zawartych mogłoby posłużyć za wzór dla głównej osi powieści. Społeczność islandzka, gdzie akcja dzieje się w 1960 roku, jest spoiwem dla historii niebanalnej i wartkiej. Każdy z bohaterów ma swoją tajemnicę, która wpływa na bieg wydarzeń. Jedni z nich stają się śledczymi, inni obserwatorami, a niektórzy nie są w stanie wyjawić nam już żadnej prawdy, która wpłynęłaby na to, co odkryjemy wraz z końcem powieści.

                Ingólfsson próbuje pokazać nam świat surowej Islandii, gdzie foki stanowią główne pożywienie, badaczy tej „island”, która kryje w sobie zagadkę zawartą w tajemniczym kluczu z liter. Wraz z każdą kartą książki próbujemy dopatrzyć się rozwiązania, które nie jest oczywiste. A strach towarzyszący działaniu każdego człowieka odbija się w spuściźnie walecznych i krwawych skandynawskich wojowników, których obnażanie własnych słabości i chęci dojścia po trupach do celu – stało się kanwą tego, co drzemie w każdym człowieku.

                Czy obawa przed ujawnieniem istoty naszego postępowania, jest tym, czym powinniśmy się kierować? Przeszłość splatająca się z teraźniejszością i kierunek ku przyszłości daje nam odpowiedź na to, co wydarzyło się na wyspie kryjącej najsłynniejszą księgę w historii Północy.

Anna Kaczmarczyk