Rynek

Szybki rozwój rynku jako centralnego placu w mieście nastąpił po nadaniu Chodzieży praw miejskich w 1434 roku. Targi odbywały się w mieście raz w tygodniu, pierwotnie w soboty, następnie w piątki, choć szczególnymi towarami, jak np. chleb, można było handlować częściej, codziennie, a także w niedziele, jednak dopiero po nabożeństwie. Szczególne znaczenie dla chodzieskiego rzemiosła i handlu miały jarmarki. Pierwotnie odbywał się jeden roczny (na dzień św. Wawrzyńca, tj. 10 sierpnia), ale liczba ta rosła. Aby pobudzić handel, w połowie XVIII wieku odbywało się w mieście aż 12 jarmarków. W czasach zaborów liczba ta ulegała kolejnym modyfikacjom, by zatrzymać się na 6 rocznie. Na środku rynku znajdował się ratusz, który został zapewne postawiony wraz z nadaniem praw miejskich. Budynek zniknął z centralnego placu między latami 60-tymi XVIII wieku, a końcem tego wieku (być może w skutek pożaru) i już go w pierwotnym miejscu nie odbudowano. Na rynku mieściła się miejska waga, gdzie ważono produkty – wyniki tego ważenia miały wpływ na dochody rzemieślników oraz podatki płacone na rzecz magistratu. Ponadto swoją „siedzibę” na rynku miała straż pożarna. Umieszczono tam beczki, wozy i sprzęt pożarniczy. Na rynku, w latach 1913-1924 stał też niemiecki „pomnik zwycięstwa”, na którym znajdowały się postaci żołnierzy oraz plakiety z wizerunkami cesarzy niemieckich. Od zawsze rynek był świadkiem najważniejszych wydarzeń w historii miasta, w tym m.in. przyjęcia Chodzieży na powrót w granice Rzeczpospolitej w styczniu 1921 roku. W ciągu wieków rynek przyjmował różne nazwy – od pierwotnej tj. Rynek, poprzez Plac Marszowy w czasie zaborów oraz Rynek w II połowie XIX wieku oraz w 20-leciu międzywojennym, do Placu Adolfa Hitlera podczas okupacji niemieckiej w II wojnie światowej oraz Placu Komuny Paryskiej w okresie PRL. Po zmianie systemu politycznego, po 1989 roku powrócono do historycznej nazwy, tj. Rynek.