Lamus tkacki z XVIII wieku

Lamus to jednokondygnacyjny budynek pełniący funkcję magazynu, zbudowany w konstrukcji szachulcowo-zrębowej, na planie prostokąta, o powierzchni około 32 m2, z dwuspadowym dachem.

Ostatni zachowany, oryginalny lamus tkacki na terenie Chodzieży (z kilkunastu istniejących pierwotnie w mieście) usytuowany był pierwotnie przy ul. Nowej 7. Należała ona do ciągu parceli prowadzących od ul. T. Kościuszki do ul. Wojska Polskiego. Na teren parku przy Miejskiej Bibliotece Publicznej lamus został przeniesiony w 2021 r.

Zabudowa wspomnianych ulic wiązała się z intensywnym rozwojem tkactwa w mieście. Tkacze w Chodzieży pojawili się w połowie XVII wieku. Była to najczęściej ludność pochodzenia niemieckiego. Sprowadzeni zostali z Leszna przez ówczesnego właściciela miasta Stefana Zygmunta Grudzińskiego i zostali osiedleni na terenach obecnej ul. T. Kościuszki, które nazwano ,,Nowym miastem”. Najstarsza wzmianka o rzemiośle włókienniczym w mieście pochodzi z 1657 roku z krawieckiej księgi cechowej, mówi o 11 chodzieskich krawcach. W tym czasie już ponad 40% rzemieślników w mieście stanowili sukiennicy, a ich liczba wzrastała.