Dzielnica rzemieślników i ulica Zielona

Chodzież jako miasto lokowane na prawie niemieckim posiadała obowiązek powołania do życia organizacji cechowych. Prawa nadawane rzemieślnikom przez właścicieli miasta chroniły ich interesów, jakości wyrobów oraz dbały o edukację przyszłych wytwórców. W Chodzieży organizacje cechowe zaczęły powstawać zapewne już w XV wieku, jednak ślady po nich pojawiają się dopiero w połowie XVII wieku. Źródłami wiedzy o nich są zachowane kroniki cechowe oraz Kodeks Praw i Przywilejów, wydany przez ówczesnego właściciela miasta, Zygmunta Grudzińskiego w 1768 roku. Wielonarodowe wówczas cechy, w zależności od branży i praw, skupiały: Polaków, Niemców i Żydów. Jako jedyny, cech piekarski mógł zrzeszać także kobiety.

Pierwotnie rzemieślnicy zakładali swe domostwa jak najbliżej Rynku, co wiązało się z ułatwieniami w handlu. Ich warsztaty zlokalizowane były w okolicach małego rynku (a więc nieopodal „dużego” rynku”) i obejmowały ulice: Piekary, Garncarską, Ślusarską (dawniej Kowalską), Boczną (dawniej Końską), Małą (dawniej Psią), Rzeźnicką, Zieloną (dawniej Piwną), Górną (dawniej Ogrodową), Gołębią, Bosą (dawniej Niedźwiedzią). Do dziś te ulice o niezmienionej nazwie są pamiątką po dawnych rzemieślnikach i ich wytwórczości.

Ulica Zielona

Przy ulicy Zielonej 2 mieściła się, założona jeszcze w XIX wieku kuźnia. W latach 30-stych XX wieku przejął ją starszy cechu kowali, Franciszek Jankowski. Tam też, w czasach okupacji hitlerowskiej, w latach 1940-42, mieścił się punkt kontaktowy oddziału Armii Krajowej, „Młot”. której Jankowski był członkiem.